Η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ της ψηφιακής εκτύπωσης και των παραδοσιακών μεθόδων όπως η λιθογραφία, η φλεξογραφία, η γκραβούρα ή η επιστολόχαρτα είναι ότι δεν υπάρχει ανάγκη αντικατάστασης των πλακών εκτύπωσης σε ψηφιακή εκτύπωση, ενώ στην αναλογική εκτύπωση τα τρυβλία αντικαθίστανται επανειλημμένα.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον ταχύτερο χρόνο ανακύκλωσης και μικρότερο κόστος κατά τη χρήση ψηφιακής εκτύπωσης, αλλά τυπικά μια απώλεια ορισμένων λεπτομερειών λεπτομέρειας από τις περισσότερες εμπορικές ψηφιακές διαδικασίες εκτύπωσης.
Οι πιο δημοφιλείς μέθοδοι περιλαμβάνουν εκτυπωτές inkjet ή λέιζερ που εναποθέτουν χρωστική ουσία ή γραφίτη σε μεγάλη ποικιλία υποστρωμάτων, όπως χαρτί, φωτογραφικό χαρτί, καμβά, γυαλί, μέταλλο, μάρμαρο και άλλες ουσίες.
Οι ψηφιακές εικόνες εκτίθενται σε αληθινό, ευαίσθητο στο φως φωτογραφικό χαρτί με λέιζερ και επεξεργάζονται σε φωτογραφικούς προγραμματιστές και σταθεροποιητές. Αυτές οι εκτυπώσεις είναι αληθινές φωτογραφίες και έχουν συνεχές τόνο στις λεπτομέρειες της εικόνας.
Η αρχειακή ποιότητα της εκτύπωσης είναι τόσο υψηλή όσο η βαθμολογία του κατασκευαστή για οποιοδήποτε δεδομένο φωτογραφικό χαρτί που χρησιμοποιείται. Σε εκτυπώσεις μεγάλου μεγέθους, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι ότι, δεδομένου ότι δεν χρησιμοποιείται φακός, δεν υπάρχει στίγμα ή λεπτομερής παραμόρφωση στις γωνίες της εικόνας.
Η τεχνολογία ψηφιακής εκτύπωσης έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια με σημαντικές εξελίξεις στην ποιότητα και τα μεγέθη φύλλων.